Z nowym rokiem weszła w życie zmiana ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku – Prawo budowlane, która została wprowadzana w ramach rządowej ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców. Wśród zmian znalazła się między innymi kwestia rozszerzenia przypadków, gdy pozwolenie na budowę nie jest wymagane. Nowe rozwiązanie powinno uprościć formalności dla części osób i przedsiębiorców, którzy planują rozpoczęcie budowy.

Nowe regulacje wynikające z ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych ustaw, którą uchwalił Sejm 16 grudnia 2016 roku, powinny uprościć proces wycinki drzew i krzewów z nieruchomości. Dlatego też od 1 stycznia 2017 roku rozszerzeniu uległ katalog przypadków, w których na usunięcie drzewa lub krzewu pozwolenie w ogóle nie będzie potrzebne bądź też nie będzie pobierana z tego tytułu opłata. Ustawa zakłada również uproszczenie sposobu ustalenia opłaty za wycinkę.

Wyprowadzane ze stosunku obligacyjnego (np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia) posiadanie zależne nieruchomości zajętych pod infrastrukturę przesyłową, wykonywane przez przedsiębiorcę przesyłowego, wyklucza możliwość zasiedzenia służebności przesyłu. Takie posiadanie nie może być upatrywane jako posiadanie prowadzące do zasiedzenia służebności przesyłu. W tej sytuacji nie może być bowiem mowy o przypisaniu przedsiębiorcy przesyłowemu zamiaru niezbędnego do zasiedzenia, skoro przedsiębiorca nie ma woli (animus) posiadania służebności, lecz swoje uprawnienia wykonuje pozostając w przekonaniu, że nawiązał z właścicielem nieruchomości obligacyjny stosunek prawny uprawniający go do korzystania z nieruchomości.

Przedmiotem niniejszej publikacji są rozważania na temat tego, czy wykonywane przez przedsiębiorcę przesyłowego posiadanie zależne nieruchomości wyprowadzane ze stosunku obligacyjnego (np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia) w zakresie urządzeń przesyłowych zlokalizowanych na tej nieruchomości może prowadzić do zasiedzenia przez niego odpowiedniej służebności przesyłu.

Minister Finansów interpretacją ogólną z dnia 21 października 2016 roku (sygn. PS2.8401.2.2016) rozstrzygnął istniejącą wątpliwość odnośnie podatku od nieruchomości wykorzystywanej przez spółkę cywilną.

Niemal każde przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, z uwagi na charakter prowadzonej działalności polegającej na zbiorowym zaopatrywaniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, jest zmuszone do ciągłej obrony przed różnego rodzaju roszczeniami zgłaszanymi przez właścicieli nieruchomości zajętych pod infrastrukturę przesyłową. Takim klasycznym roszczeniem jest kierowane do niego żądanie zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości na potrzeby urządzeń przesyłowych (art. 224, art. 225 i art. 230 Kodeksu cywilnego). W ramach obrony przed tego typu roszczeniami przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może przede wszystkim wykazywać, że posiada ważny tytuł prawny do korzystania z danej nieruchomości gminnej na potrzeby urządzeń przesyłowych. Wspomniany tytuł prawny może wynikać nie tylko z decyzji administracyjnej, czy zasiedzenia, ale również ze stosunku umownego – np. umowy użyczenia.

Jak prawidłowo definiować nieruchomość rolną w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego? Dla których nieruchomości zastosowanie znajdą przepisy tej ustawy, a w konsekwencji ograniczenia w jej nabyciu? Dla jakich nieruchomości rolnych przepisy powyższej ustawy nie mają zastosowania?